वेड पांघरण्यात होता वेगळा वेडेपणा


दोन रात्रितील आता संपला वेडेपणा

वेड पांघरण्यात होता वेगळा वेडेपणा

वाजली वेडी कडी अन दार हे शहाण्यापरी
मोगरा माळुन आला देखणा वेडेपणा

उंबरा ओलांडताना धिट हे झाले धुके
हि धिटाई झेलताना लाजला वेडेपणा

अजुन मजला कळत नाही वेड कोणी लावले?
वेड मज हा लावणारा कोणता वेडेपणा.

कवि:-प्रविण दवणे

1 comment:

आशा जोगळेकर said...

फार आवडला हा तुमचा शहाणा वेडेपणा .