मौन

मौन म्हणते थांब आता
शब्द तुझे झाले पुरे
बोलणे त्याचे खरे कि
थांबणे माझे खरे?

थांबणे माझे क्षणांचे
अर्थांचे झरती झरे
उमगले काही मला
इतुकेही आहे ना पुरे
?

चारोळी

कळू नये जगाला काही
हीच असावि वा-याची निती
गहिवरते मायेने याच्या
ओलेती सर होते रिती

जरा मनानी हलके व्हावे

जरा मनानी हलके व्हावे
थोडे वाहून परतून यावे
मेघ जांभळा जरी आकाशी
हसून त्याही थांब म्हणावे