बुक-मार्क

हातातल्या पुस्तकातली कथा रंगत चाललेली असताना लक्षात येतं ,
अर्ध्याच्यावर पुस्तक वाचून झालंय...
अरेच्चा शेवट जवळ आला की कथेचा.
च्च!! एवढ्यात नको ना शेवट व्हायला,
अजून जरा जास्ती असतं तर आवडेल वाचायला.
केवढी रंगलीये कथा!
त्यातली पात्र पण अगदी आपल्या मनासारखी वागतायत.
पुढचं पान उलटल..
हे काय अचानक वेगळ्च वळण घेतलं कथेनी.
हे अस नको ना व्हायला.
एवढी का गुंतत चालल्ये या सगळ्यामध्ये.
एक क्षुल्लक कथाच
ती काय वाचायची आणि सोडून द्यायची
पण असलं काहीतरीच का व्हायला लागलय?
पुस्तकात बुक-मार्क घालून ठेऊनच देऊया झालं...
कथेचा शेवट नकोच व्हायला.
नाहीतर लहान असताना परिच्या राज्याची स्वप्न पडावीत म्हणून करायचे तस पुस्तक पालथ घालून गादीखालीच ठेवू या का ?
का देवूनच टाकू कोणालातरी.?
"आपण नाहीच वाचला म्हणजे नाही झाला शेवट हाय काय नाय काय."
पुस्तकात बुक-मार्क घालून पुस्तक कपाटात पार तळाशी घालून ठेवलं,
आता नको तो शेवट वाचायची गरज नाही. होतं तसंच चित्र डोळ्यांपुढे कायम राहिल.
राणी, असा शेवट नाकारून कथानकं बदलतात का ?
"त्या" लेखकानी कधीच केलाय शेवट या कथेचा...
तू वाचलास तरी आणि नाही तरी...
...

दुबई............आहा!

दुबई............आहा!

पुन्हा एकदा बि-हाड हलवायची वेळ आली आणि आमचा कबिला दुबईत डेरेदाखल झाला. वाटलं काय बाहरेनसारखाच एक वाळवंटी प्रदेश. काय वेगळं असणार तीच ती सोन्याची दुकानं चकाचक रस्ते मोठ्या मोठ्या गाड्या वगैरे वगैरे. दोन वर्षापूर्वी दिवाळीसाठी म्हणून सगळे जावेकडे शारजाहला जमलो होतो तेव्हा थोडीशी झलक बघितली होती या दुबईची, खरं म्हणजे नव्हतीच आवडली.

घरी यायला निघालो दुबईच्या फेमस ट्रॅफीक जॅम मधे अडकलो, पुन्हा मन चुकचुकलं म्हटल हॅट इथे काही जमायच नाही आपलं. गाडी, शहर मागे सोडून आमच्या घराच्या दिशेनी धावायला लागली आणि मग मात्र आहा.. म्हणावस वाटेल एवढा सुंदर परिसर सुरु झालां. मी जरा चाचरतच विचारल इथे घर आहे आपलं नवरा मिश्कील हसला, नाही याच्या पुढे ..म्हटल एवढं लांब शहर तर मागे पडत चाललयं की! आपल्याला काय दुबईशी काही संबध नाही आपला आपल्याला बाहेरच घर हवंय...मी ह्म्म्म!

"ग्रीन कम्युनिटी" असा बोर्ड वाचला म्हटल ह्म्म विचारपूर्वक वाढवलेली हिरवळ आणि झाडं ती आपल्या नशिबात, व्वा क्या बात है! भारतातसुद्धा एवढी हिरवाई बघायला पार गाव सोडून लांब जावं लागतं आणि इथे मी राहणार! स्मित

इथे आल्यावर तर जामच खुष झाले, चांगलाच मोठा म्हणता येइल असा फ्लॅट दोनच मजल्यांच्या ईमारती आखीव अश्या टाऊनशिपमधे घर घेतलं होतं साहेबांनी.

दुबईपासून दूरच म्हणता येईल अशी ही टाऊनशीप चौ-याऐंशी ईमारतींचा प्रकल्प आहे. पण मला हे घर आवडल ते मुळात अरब देश असून इथल्या खुल्या माहौलमुळे सगळ्या देशांचे लोक एकमेकांमधे मिळून-मिसळून राहणारे.

बाहरेनमधे ड्रेसकोड वगैरे नसुनही आम्हा बायकांना एकट बाहेर जायला थोडंस त्रासदायकच वाटायचं. तिथल्या बायका पूर्ण अंग झाकणा-या कपड्यांमधे आणि आमचे कुठे दंड उघडे कुणाचे गळे मोठे. वाटायच आपण काही तरी नियमाचा भंग करतोय. वास्तविक तिकडे तसं काही कंपल्शन नव्हत पण विचित्रच वाटायच जरा.

इथली जनता बघितल्यावर हुश्श्य झालं मला एकदम.

........