श्शॉई :)

सक्काळी साधारण आठ ते साडेआठच्या दरम्यान फोन वाजतो, आणि साहेब बोलायला लागतात"
मन्नाSSSSS....हSSं.....पापाशSS...(पाणी)बाबाशSS(बाबा जे काही खातोय ते बाबाश)....भाSSता...आssई स्श्यांबी(शांभवी)...हSSम्मा....आवाSSझ्य...आल्लाहूबर्र्र्र्र्र्र्र.....(हे म्हणजे समोरच्या मशिदीतन येणारा आजानचा आवाज) :) हे साहेब म्हणजे कोण तर माझ्या भावाचा दीड वर्षाचा मुलगा.
उजाडलं की बाबाचा ऑफिसचा फोन घेऊन आई आणि बाबाच्या मागे याची भुण-भुण सुरू होते.
भावाच्या ऑफिसचे फोन चालू होतात सकाळपासूनच. एके दिवशी त्यांनी मला फोन लावलेला असताना सहजच या साहेबांना फोन दिला तर तेव्हा पासून ठराविक वेळ झाली की याचं गाणं सुरू होतं मन्ना फोन मन्ना फोन म्हणून.

दिवसभर घरभर दंगा करत फिरत राहतो, माझी वहिनी अक्षरशः: हैराण होते त्याला आवरून आवरून. खरंच आपल्याला बाळकृष्णाच्या एकेक खोड्या ऐकताना काय मजा वाटत असते. पण आमच्या या कृष्णाचे प्रताप आवरायचे म्हणजे बाप रे बाप!

एकदा असंच फारच त्रास दिला त्याच्या आईला त्यानं, म्हणून थोडंसं धमकावलं मी त्याला मग इवलंसं तोंड करून उजवा हात डावा कान डावा हात उजवा कान असे कान पकडून साहेब स्वतः: होऊन समोर येऊन उभे राहिले, बोलायचं नाव नही शेवटी मीच विचारलं काय रे काय करतो?" , तर म्हणे "मन्ना श्शॉई अश्ज गु....ब्बॉय(अक्षज गुड ब्बॉय)" :)

सध्या मी भारताबाहेर आहे. आठवण येते रे बाळा तुझी :)