ठेवा

किना्-यावर बसून कल्पनाच करायच्या 

तू किती दूरवर आणि कुठे कुठे पसरलेला असशील? 

लडिवाळ लाटांमध्ये कधी भिजायचं कधी कोरडं राहायचं 

उधाणुन आलास की , कवेत घ्यायचं

गेलास की सोडून द्यायचं 

डोळ्यात आठवणींना घेऊन बसायचं 

खाऱ्याच त्याही तुझ्यासारख्या

किनारा सोडताना स्वच्छ हात पाय धुवावे आणि परतावं म्हणल तर

जाणवतं थोडी वाळू चिकटलीये तळव्याला...