किना्-यावर बसून कल्पनाच करायच्या
तू किती दूरवर आणि कुठे कुठे पसरलेला असशील?
लडिवाळ लाटांमध्ये कधी भिजायचं कधी कोरडं राहायचं
उधाणुन आलास की , कवेत घ्यायचं
गेलास की सोडून द्यायचं
डोळ्यात आठवणींना घेऊन बसायचं
खाऱ्याच त्याही तुझ्यासारख्या
किनारा सोडताना स्वच्छ हात पाय धुवावे आणि परतावं म्हणल तर
जाणवतं थोडी वाळू चिकटलीये तळव्याला...
No comments:
Post a Comment