आई

अतिशय नाजुक मन:स्थितित केलेली कविता, केवळ हरवून जाउ नये म्हणून इथे टाकून ठेवत्ये!

जाणारी ती
तीच्या वेळेवर गेलेली
माझी मात्र वेडी आशा उरलेली
अशी कशी ती गेली?
मला न भेट्ता
माझी चौकशीही न करत,
रात्री मी उठुन बसते
तीच्याच दिव्याशी जाते
आशाळभुतपणे दिव्यातच बघते
आई म्हणुन हाका मारते
वाटत
दिव्यातुन येईल
बाळा म्हणुन पोटाशी घेइल
परत परत मी हाका मारते
पण ती काही येत नाही
माझ्या हाकेला आणि
तीच्या वात्सल्याला
तो काही दाद देत नाही
कारण ती गेलेली
आणि मी मात्र
मागे राहिलेली

No comments: