जायके का सफर- २

आता गुलमंडिवर फिरतोय आपण तर इथलीच सगळी ठिकाणं बघू या . :-)
इथे अगदी २५ वर्षापेक्षाही? अं ss नाही त्याहून जुनी असलेली काही hotels आहेत त्यापैकी एक म्हणजे मेवाड. हे अजूनही गर्दीने वाहतं असलेलं hotel,याचं लोकेशन पण अगदी heart of the city (आता काही संकेत बदलले असले तरी गुलमंडी ती गुलमंडी ) स्पेश्यालीटी; दही मिसळ,कदम फर्मास मला अजूनही जावं वाटत इथे पण इथे येणारा crowd बराच बदललाय आणि स्टेटस, हायजिन असे काही नवीन शब्द माहीत झालेत मला :(. गुलमंडीच्या ऐन चौकात असलेलं शामलाल कोल्डड्रिंक्स अजूनही चालू आहे . (माझ्या लहानपणच आइसक्रीमचं एवढंच एकमेव दुकान आठवतं मला).
याच रस्त्याने जरा पुढे सिटीचौकाकडे निघालं की " गायत्री चाट भांडार "भरपूर प्रसिद्ध असलेलं चाट भांडार आहे हे, याच्याकडची कचोरी,समोसा,मुंगभजे (एकदम स्पेशल),आलुवडा .हे ही बरंच जुनं आहे आणि अजून दणदणा चालतं. इथेच गुलमंडीवर असणारं पण आम्हा मुलींना वा बायकांना जाता न येणारं एक हॉटेल म्हणजे न्यू मराठा हॉटेल. लाल तर्री पातळ रस्सा आणि झणझणिताच्याही पुढचं तिखट असे अस्सल गावठी मासांहारी पदार्थ मिळणारं ठिकाण (आम्हाला पार्सलवरच समाधान मानावं लागायचं )अजूनही चालू आहे बहुदा. आता जरा गुलमंडीवरुन अंबा अप्सरा talkies कडे निघायचं आपल्याला याच्या समोर असणा-या गाड्या म्हणजे साबुदाणा वडयासाठी गर्दी खेचणा-या.
औरंगपु-यात आलं की आली आमची शाळा आणि collage. अर्थात एस बी colony. इथे असणारं पुर्णानंद या दुकानाबद्दल तर किती लिहावं तेवढं थोडं आहे. इथे आलुवडा आणि समोसा भन्नाट मिळायचा पब्लिक वेडं झालं होतं तेव्हा ;अक्षरशः: घरीसुद्धा पार्सल मागवले जायचे .आता collage मधून टिपी साठी गाठायची ठिकाणं :D
निराला बाजार मधलं ५६ भोग तेव्हाच्या तरुण पिढीसाठी 'दिल की धडकन " वगैरे होतं मस्त बनवलं होतं त्यानं. ते हॉटेल खायला विशेष काही प्रसिद्ध नव्हतं तिथलं पण माहौल एकूणच लै भारी असायचा.याच्या समोरच असणारं आर्चिज पण याचंच भावंड इथे पावभाजी छान मिळायची. हे रिनोवेट केलं वाटत आणि अजूनही चालू आहे. ५६ भोग मात्र बंद पडलं केव्हाच :( आणि
आहा पैठणगेटवरच लकी ज्यूस सेंटर भरपूर जुनं अजूनही तेवढंच चालणारं . मग गोमटेश मार्केटमधलं राधिका (उडुपी), वरद गणेश समोरच मेषा दोन्हीही स्वस्त मस्त आणि आपले वाट्णारे कधीही गेलं तरी पडीक पब्लिक सापडणारच इथे. (आता दोन्ही नाहीये). तिथून पुढे जुन्या हेडगेवार hopitalच्या बाजूला एका साऊथ इंडियन माणसाने चालू केलेला stall . हा stall एवढा चालतो खरचच त्याच्याकडचा मेदूवडा,इडली, सांबार ,आणि सही ssss असणारी चटणी. क्रांती चौकातल्या पावभाजीच्या गाड्या अजूनही आहेत, मस्त पावभाजी मिळायची. खास पावभाजीसाठी आम्ही एवढ्या लांब जायचो तेव्हाही.(नवीन जाणा-यांना क्रांती चौक आणि निराला बाजार छान option आहेत सटरफटर खाण्यासाठी).

3 comments:

Anand Sarolkar said...

Awwww...! mala ekdum gharach atahwla he vachun! Darling hotel agdi majhya ghara jawal ahe. lahan astana me nehmi dosa parcel karun anaycho...tithla shetty nantar nantar mala pahila ki lagech dosa parcel sangaycha...order dyaychi suddha garaj nahi :)

ani Gulmandi tar Aurangabad chi jaan ahe. Tithla ajun ek khas vaishistya mhanje Appa Halwai che pedhe. Me ani majha bhau tya shivay dusre pedhech navto khat..ajun hi Aurangabd chakkar marli ki humkhas majhysathi te pedhe yeata ghari.

Ani Purnanand sar tar kuthlyach college cantenn la nahi...15 August ani 26 Jan la Vada pav ani sabudana vadya sathi tithe ji zumbad udaychi ti ajun hi athavte kadhi kadhi...pan khup varshat tikde chakkar nahi jhali ahe..
Will go this time...Thanx for such a noastalgic post!!!!

Advait Gadgil said...

chaan.... aurangabadala eakadach gelo pan hotels madhye jayachi vel nahi aali... tyamule hi safar kharech vegali vatali..

Kamini Phadnis Kembhavi said...

आनंद, हे लिहिताना मलाही तसच झालं....
अभिप्रायाबद्द्ल धन्यवाद आनंद ,अद्वैत